Πώς διακρίνουμε τους «οικο-υποκριτές»; – Τα σημάδια

Όποιος προσπάθησε ποτέ να ζήσει τη ζωή του με σεβασμό προς στο περιβάλλον και με γνώμονα την αειφορία γνωρίζει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να τα κάνει όλα σωστά.
Εξάλλου, δεν υπάρχει μόνο μια “συνταγή” στην οικολογία. Η μικρή συνεισφορά στην προστασία του περιβάλλοντος είναι προτιμότερη από την απραγία. Πώς όμως θα διακρίνουμε εκείνους που πραγματικά ακολουθούν έναν “πράσινο” τρόπο ζωής από τους φανατικούς “οικο-υποκριτές” που λένε πολλά αλλά επί της ουσίας δεν κάνουν τίποτα;
Διαβάστε ορισμένα δείγματα συμπεριφοράς των οικο-υποκριτών:

- Ανακυκλώνουν συχνά αλλά καταναλώνουν συνέχεια και χρησιμοποιούν πολλά αναλώσιμα. Ναι μεν η ανακύκλωση συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, αλλά αν δεν συνοδεύεταιβ από μείωση του όγκου των απορριμμάτων μας και επαναχρησιμοποίηση υλικών τότε είναι “δώρον άδωρον”. Η επαναχρησιμοποίηση αντικειμένων μακράς διάρκειας είναι προτιμότερη από την κατανάλωση μιας χρήσης μπουκαλιών ή πλαστικών σακούλων, ακόμα και αν τις ανακυκλώνουμε. Το γεγονός ότι ανακυκλώνουμε δεν αποτελεί “περιβαλλοντικό” άλλοθι για την ακατάσχετη κατανάλωση.

- Αγοράζουν αποκλειστικά προϊόντα οργανικής καλλιέργειας, αλλά το γεύμα τους περιέχει πάντα κρέας. Καλή η επιλογή των βιολογικών προϊόντων, αλλά αυτό που μετράει είναι οι διατροφικές συνήθειες στο σύνολό τους. Ο περιορισμός της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων είναι μια από τις πιο “πράσινες” διατροφικές επιλογές που μπορούμε να κάνουμε, καθώς η αύξηση του πληθυσμού των ζώων κτηνοτροφίας επιτείνει την κλιματική αλλαγή, την αποδάσωση, τη ρύπανση των υδατικών πόρων κ.α (διαβάστε για το σκόρδο στη διατροφή των αγελάδων).

- Έχουν υβριδικό αυτοκίνητο αλλά δεν χρησιμοποιούν ποτέ τα μέσα μεταφοράς ή τα πόδια τους. Ο τύπος του αυτοκινήτου που κατέχουμε αποτελεί τη μια πλευρά της εξίσωσης. Το περπάτημα, η ποδηλασία, η χρήση των μέσω μεταφοράς και των οχημάτων των φίλων μας είναι εξίσου σημαντικά. Ο περιορισμός της οδήγησης στην πόλη συμβάλλει στην εξοικονόμηση καυσίμων και στον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

- Χτίζουν ένα “πράσινο” σπίτι αλλά είναι τεράστιο. Η χρήση αειφόρων, περιβαλλοντικά φιλικών υλικών στην κατασκευη ενός σπιτιού παράλληλα με την πρόβλεψη για εξοικονόμηση ενέργειας και νερού αποτελούν το “Α” και το “Ω” της “πράσινης αρχιτεκτονικής. Ωστόσο, το μέγεθος πράγματι μετράει. Όσο μικρότερο είναι ένα σπίτι τόσο μικρότερος και ο περιβαλλοντικός του αντίκτυπος σε μακροχρόνιο ορίζοντα (διαβάστε για το σπίτι της Ζιζέλ Μπούντχεν εδώ).

- Κάνουν οικολογικές διακοπές αλλά ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα “πρώτη θέση” για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο τρόπος με τον οποίο ταξιδεύουμε προς τους προορισμούς μας είναι βασικός παράγοντας για τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των διακοπών μας. Η πτήση μιας τετραμελούς οικογένειας επιτείνει την υπερθέρμανση του πλανήτη περισσότερο απ’ ότι ένας χρόνος χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς. Επίσης, η “πρώτη θέση” θεωρείται περισσότερο “ρυπογόνος” καθώς καταλαμβάνεται περισσότερος χώρος με αποτέλεσμα να μειώνεται ο αριθμός των επιβατών στο αεροπλάνο.

- Κουβαλάνε επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες για τα ψώνια μαναβικής, αλλά τις γεμίζουν με συσκευασμένα προϊόντα. Το περιεχόμενο της τσάντας που κουβαλάμε είναι σημαντικότερο από την ίδια. Είναι προτιμότερα να κουβαλάμε μια πλαστική τσάντα γεμάτη με εγχώρια προϊόντα μαναβικής παρά μια “οικολογική” γεμάτη με συσκευασμένα, εισαγόμενα προϊόντα.